Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Φλογερές τοξίνες

Όταν αντικειμενοποιείς τις επιθυμίες σου
προσφέρεις υπόβαθρο στην κοινή λογική.
Το δυνατότερο ναρκωτικό είναι η αποδοχή
κι εγώ στη γωνία να ζητιανεύω πενηντάλεπτα προσοχής.
Αντί για κουτάλι,
γουστάρω να τη λιώνω πάνω σε φιλικά χαμόγελα
και να τη σουτάρω στις λίγες φλέβες που άντεξαν στη σήψη.
Αν δε σ’ αρέσει να μένεις μόνος στο τέλος της ημέρας,
βρες συγκάτοικο.
Οι ψευδαισθήσεις άλλωστε μας αντικατέστησαν.
Δίνω ορισμούς σε ό,τι με περιβάλλει.
Σε ό,τι με αποτελεί.
Και για ό,τι σου σπάω το κεφάλι.
Φωτιά στους εφήμερους έρωτες.
Φωτιά στα γαμήσια μιας νύχτας.
Φωτιά και στη σάπια πόλη,
να βρούμε την παραλία που τόσο ποθήσαμε.
Κάτω απ’ το ποτισμένο με ναρκωτικά πλακόστρωτο.
Οι αστοί μπορεί να στέρησαν την ελευθερία μας,
αλλά τουλάχιστον μας έδωσαν αυτά.
Να καταπραΰνουμε τα αγχωτικά επεισόδια,
τα οποία αυτοί προκαλούν.
Για αντάλλαγμα ίσως ασχοληθώ με την εθελοντική εργασία.
Να σας προσφέρω λίγη υπεραξία με των τσάμπα.
Δεν έχω συναισθήματα, μιλάω ξύλινα.
Και πεζά.
Μακάρι να έγραφα ποιήματα.
Με τα ομορφότερα λόγια να έντυνα αυτά που νιώθω.
Άσε με να σε απογοητεύσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου